استفاده از قیر پایه نفتی در کره شمالی ممنوع شد

روش های معدن و معدن دارای نرخ بازیابی قیر 85-90٪ هستند و این روش ها برای نهشته های سنگی که اشباع بیش از 10 درصد و عمق 60-90 متر دارند، قابل استفاده است.

با در نظر گرفتن ترکیب روغن اصلی و ویژگی های فرآوری آن، قیر به کلاس های مختلفی تقسیم می شود:

آنتراکسولیت ها
آسفالت
آسفالتین ها
هومینوکریت ها
کریت ها
مالت
نفتیدها
نفتوئیدها
اوزوسریت ها
قیر پایه نفتی که در سنگ هایی با ساختار متخلخل تشکیل شده اند، گسترده هستند، آنها به پودر تبدیل می شوند و پس از آن در تخمگذار سطوح جاده استفاده می شوند.

قیر نفتی فنی (مصنوعی یا مصنوعی) محصول جانبی تقطیر نفت، شیل و زغال سنگ است و یک روش شناخته شده برای به دست آوردن، تقطیر در خلاء نفت کوره است. بسته به روش پالایش نفت، قیر می تواند:

باقیمانده، محصول نرم و قابل ذوب.
اکسیداتیو قیر الاستیک و مقاوم در برابر حرارت.
ترک خوردن، قیر حاوی تعداد زیادی کربن و کربوئید است.
توجه ویژه در تولید قیر به محتوای پارافین ها می شود، زیرا آنها بر ویژگی های پلاستیک تأثیر منفی می گذارند و برای جلوگیری از این امر، مقدار اجزای پارافین به 5٪ محدود می شود.

روش ها (حوزه) کاربرد
قیر قدیمی ترین مصالح ساختمانی است که از دوران نوسنگی برای بشر شناخته شده است سپس برای ساخت ظروف، عایق بندی انواع چوب های کمیاب در ساختمان سازی، به عنوان چسباننده در موزاییک سنگ های نیمه قیمتی و صدف استفاده می شد.

قیر طبیعی یک محصول تجاری نیست و برای تحقق آن، فرآیندهای تکنولوژیکی اضافی مورد نیاز است، پس از آن، مواد برای استفاده در زمینه های مختلف مناسب می شود:

این ماده به دلیل نامحلول بودن در آب در کارهای عایق رطوبتی استفاده می شود و  در رابطه با ساختمان ها و سازه ها، خطوط لوله، پی.
در کار جاده قیر به طور فعال در ساخت بتن آسفالت استفاده می شود.
در کارهای سقفی مصالح بام نرم از قیر تولید می شود: نورد شده و به صورت کاشی به عنوان مثال: روماست، هیدرواستکلوایزول، مواد بام، ماستیک، گلاسه، کاغذ قیر، فایبرگلاس.