همان طور که می دانید گردو خارجی بیضی دانه خوراکی هر درختی از جنس (خانواده، به ویژه گردوی ایرانی یا انگلیسی، است. میوه های درختان در (خانواده اغلب با دروپ اشتباه گرفته می شود. با این حال، آنها میوه های جانبی هستند.
زیرا پوشش بیرونی میوه از نظر فنی یک دخمه است و بنابراین از نظر مورفولوژیکی بخشی از برچه نیست. این بدان معنی است که نمی تواند یک دروپ باشد، بلکه در عوض یک مهره دروپ مانند است.
اگرچه از نظر آشپزی به عنوان یک آجیل در نظر گرفته می شود و به عنوان یک آجیل مورد استفاده قرار می گیرد، یک آجیل گیاهی واقعی نیست.
پس از رسیدن کامل، پوسته آن دور ریخته می شود و هسته آن خورده می شود. آجیل گردوی سیاه شرقی و مغزها کمتر مصرف می شود.
گردو میوه‌های هسته‌دار گرد و تک‌دانه درخت گردو است که معمولاً پس از رسیدن کامل بین سپتامبر و نوامبر برای غذا استفاده می‌شود، که در آن با برداشتن پوسته در این مرحله پوسته گردو چروک‌شده قهوه‌ای‌شده نشان داده می‌شود که معمولاً در تجارت یافت می‌شود.
در دو بخش (پوسته های سه یا چهار بخش نیز می توانند تشکیل شوند). در طول فرآیند رسیدن، پوسته شکننده و پوسته سفت می شود. پوسته هسته یا گوشت را در بر می گیرد که معمولاً از دو نیمه تشکیل شده است که توسط یک پارتیشن غشایی از هم جدا شده اند.
مغز دانه ها که معمولاً به صورت گردوی پوسته شده در دسترس هستند در یک پوسته دانه قهوه ای که حاوی آنتی اکسیدان است محصور شده اند. آنتی اکسیدان ها از دانه های غنی از روغن در برابر اکسیژن اتمسفر محافظت می کنند و در نتیجه از ترشیدگی جلوگیری می کنند.
درختان گردو دیر رشد می کنند و معمولاً تا نیمی از بهار برگ نمی شوند.آنها مواد شیمیایی را در خاک منتشر می کنند تا از رشد گیاهان رقیب جلوگیری کنند. به همین دلیل گیاهان حساس را نباید در نزدیکی آنها کاشت.[نیازمند منبع]
تاریخ و تزکیه در دوران بیزانس، گردو با نام آجیل سلطنتی نیز شناخته می شد.مقاله ای در مورد کشت درخت گردو در اسپانیا در کتاب کشاورزی قرن دوازدهم ابن العوام آمده است. گردو در ابتدا به عنوان آجیل ولزی شناخته می شد.
یعنی از طریق فرانسه و یا ایتالیا به آلمانی زبانان آلمانی، هلندی ، دانمارکی، سوئدی ) رسید. در لهستانی به آجیل ایتالیایی ترجمه می شود ( شکل صفت (ایتالیا) است.
