در فرایند تولید میوه خشک حبه ای از قرار گرفتن میوه در معرض خورشید به عنوان منبع حرارتی خود، همراه با جریان هوای طبیعی استفاده می کند. همچنین یک روش سنتی خشک کردن برای کاهش رطوبت میوه ها با پخش شدن در زیر نور خورشید است.
دمای گرمتر رطوبت را تبخیر می کند و رطوبت کمتر باعث می شود رطوبت به سرعت از میوه به هوا منتقل شود. با این حال معایب زیادی وجود دارد مانند زمان طولانی‌تر مورد نیاز برای خشک شدن، آب و هوای گرم و نور روز، و خطر حمله حیوانات و میکروارگانیسم‌های ناخواسته.
خشک کن سینی شبیه خشک کن کانوکشن است که در محفظه های عایق بسته و سینی ها روی هم در سینی قرار می گیرد. مواد ورودی به صورت دسته ای تغذیه می شوند در سینی ها قرار می گیرند و برای خشک شدن در کوره ها قرار می گیرند.
خشک کن ها در فرآوری مورد استفاده قرار می گیرند که در آن خشک کردن و حرارت دادن بخش مهمی از فرآیند تولید صنعتی است مانند میوه های خشک.
خشک کردن سینی به معنای آبگیری قطعات کوچک میوه از منبع هوای خشک یا آفتاب گرم است تا زمانی که به اندازه کافی خشک شود تا در دمای محیط با حداقل فساد نگهداری شود.
علیرغم خواص ضعیف آبرسانی مجدد و ظاهر چروکیده، این فرآیند به مدت زمان کوتاهی همراه با رطوبت کنترل شده و هوای گرم نیاز دارد.
خشک کردن فریز شکل خاصی از خشک کردن است که تمام رطوبت را از بین می برد و تأثیر کمتری بر طعم غذا نسبت به کم آبی معمولی دارد.
خشک کردن انجمادی یک فرآیند حذف آب است که معمولاً برای حفظ مواد گلابی استفاده می شود، میوه را در یک محفظه خلاء در حرارت کم قرار می دهند تا ماندگاری آن افزایش یابد. این فرآیند با انجماد مواد، سپس کاهش فشار و افزودن حرارت برای خنثی کردن آب یخ زده در مواد کار می کند.
برخلاف سایر روش‌های خشک کردن این روش به انبه خشک اجازه می‌دهد شکل خود را حفظ کند، بالاترین ارزش رنگ را حفظ کند و با وجود هزینه‌های بالا، خاصیت آبرسانی عالی را ارائه دهد.
کار کردن با غذاهایی که حاوی مقادیر کافی آب هستند بسیار آسان است و پس از اتمام فرآیند خشک کردن انجمادی شکل اولیه خود را حفظ خواهند کرد.
